FAKİRLİK VE ZÜHD

FAKİRLİK VE ZÜHD

Bil ki, sabreden fakirin mi, yoksa şükreden zenginin mi üstün olduğu hususunda ihtilaf vardır. Doğrusu, sabreden fakir, şükreden zenginden üstündür. Bütün hadis-i şerifler bunu gösteriyor. Ama işin aslını bilmek gerekirse, gerçek şudur: İnsanı Yüce Allah'ı anmaktan ve onu sevmekten alıkoyan her şey kötüdür. Bazı kimseler için fakirlik, bazıları için de zenginlik Allah'ı anmalarına mani olur. En iyi yol, yeteri kadar malın olması, hiç olmamasından daha iyidir. Zira kifayet miktarı mal, dünyalıktan sayılmaz. Belki ahiret azığıdır. Bunun için, Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor ki:"Ya Rabbi, Muhammed ailesine yeteri kadar rızık ver." Yeterli miktardan fazla malın olmaması daha iyidir. Hırs ve kanaatte fakir ile zenginin hali birdir. Haris olduktan sonra ister fakir, ister zengin olsun, mala bağlanıp onunla meşgul olur. Ama fakirin insanlık sıfatları aşınır, zayıflar ve çektiği sıkıntılardan dolayı dünyadan soğur. Dünya onun için giderek zindan olur. Fakir bu durumu sevmese bile, ölüm zamanında kalbi dünyaya az ilgi duyar.
Zengin olanlar ise dünyadan tat almışlardır. Onunla bütünleşmiş, içli dışlı olmuştur. Ölüm anında ondan ayrılması çok güç olur. Bu bakımdan zengin ile fakirin kalbi arasında büyük fark vardır. İbadet ve Allah'a yalvarma esnasında fakirin bulduğu hali zengin hiçbir zaman bulamaz. Zira zenginin zikri dil ucuyla olur ve kalp tam lezzet alamaz. Gönül yaralı ve kırık olup eziyet ve sıkıntı çekmeden zikrin lezzeti onun içine sirayet etmez.


Kaynak: Kimya-ı Saadet, Gazali, Merve Yayınları